Na gisterochtend een uur in de regen te hebben gelopen, was Troy wel toe aan een tukkie doen. Hij sleepte zijn knuffel de bank op, waar ik hem even later, door zijn knuffel besprongen, voor vond.
Zoals gewoonlijk is er in de buurt van Troy één van mijn pantoffels te vinden. Ruikt zo lekker naar vrouwtje.
Maar het was gedaan met de rust, we hadden iets belangrijks te doen. Troy heeft namelijk twee kleine fans. Het zijn dochtertjes van een collega van Paul. In de zomer waren ze eens bij ons en vooral de oudste vond Troy een super lieve hond. Ze stond met haar arm zo knus om hem heen geslagen. Toen ze weggingen was ze nogal teleurgesteld, Troy keek niet meer op! Dus die had wat goed te maken.
Ik heb Troy een vrolijk geruit lint omgehangen, met daaraan twee belletjes en toen moest hij op de foto. Ik kan van hem bij zo iets nooit zoveel medewerking verwachten, model staan of zitten vindt Troy maar niets. Maar dit is het geworden, met een slaperige maar lieve blik.
En dit is de kaart geworden. Beetje vage afbeelding, uit de mail geplukt die ik ter bevestiging van Greetz kreeg, maar zo heb je een beetje een idee.
Als het goed is valt de kaart vandaag bij de meisje in de bus. Met de groeten en een dikke knuffel van Troy!
Tot het volgende berichtje.
Hij is om op te vreten.....!
Geplaatst door: Het Wolbeest | zaterdag, 17 december 2011 om 02:20 nm
Oh ik geloof dat ik verliefd ben op Troy, geweldig wat een kanjer. groetjes Ingrid
Geplaatst door: Ingrid Izeboud | zaterdag, 17 december 2011 om 01:05 nm