Wat een heerlijk weer vandaag, de eerste dag dat de winterjas eigenlijk te warm is. Al twee maal heerlijk met Troy in het zonnejte gelopen ( en ook al twee maal met Buck), laat de winter nu maar definitief weg blijven.
Drie tuinen verderop staat deze boom al in bloei en de vogels fluiten volop.
In een bakje heb ik vorig jaar wat zaailingen van de viooltjes geplant, ook daarin het eerste bloempje.
Deze primula's vandaag gehaald, de mosbende van de vogelvoedertafel gehaald en dit ervoor in de plaats gezet. Het voer staat er ook nog, maar dit ziet er vanuit de kamer veel beter uit.
Troy ging al met zijn "moeder" in het gras liggen. Niet helemaal de bedoeling, vorige week zijn "moeder" nog gewassen, maar vooruit dan maar even.
Figaro ligt verstopt in de vensterbank, Troy heeft nog steeds rare belangstelling voor hem.
Buck ligt heerlijk in het zonnetje boven op één van de slaapkamers, dik tevreden, deze pensionado.
Zelf heb ik een beetje een vrije dag vandaag. Dat betekend wel ontwerpen, want dat is gewoon hobby, maar er hoeven na twee beredrukke dagen geen pakketjes de deur uit vandaag. Dus kon ik mijn ontwerpklus in alle rust afmaken vanochtend.
Deze is klaar en inmiddels gepost. De volgende staat klaar.
Althans het materiaal ervoor, straks nog even mee beginnen. Ik zal volgende week vertellen waar deze ontwerp opdrachten voor zijn, nog even geduld.
En dan nog iets heel leuks. Anneke Bosch zag Troy op mijn blog en had gelezen dat de vader van Troy kampioen is. Dat is de vader van haar labrador ook. En ze vond Troy erg lijken op haar hond, dus de vraag kwam: Wie is de vader van Troy? Ha ha, blijken ze dezelfde papa te hebben. Fogel Hlara Harbour Light, Bowie voor bekenden. Dus hier presenteer ik trots de halfbroer van Troy: Kai.
De eerste foto, echt zo'n Troy blik van : moet dat, ikke op de foto?
Dit is het tweede portret wat ik kreeg toegestuurd. Leuk he? Natuurlijk hebben Troy en Kai nog veel meer halfbroertjes en zusjes, verspreid over Nederland en Europa, maar ik vind het heel grappig en erg leuk zo eens een familielid van onze Troy te zien. En ze hebben de zelfde eigenaardigheden. Alleen blaffen als ze naar binnen willen en geen sikkepit verstand van apporteren. Maar wel heel graag wandelen en snuffelen. En lief natuurlijk he, Kai heeft ook zo'n zacht blik, schatje.
Nog meer leuks? Ja, we hebben gisteravond sinds tijden eens weer Kolonisten van Catan gespeeld. Sinds zo'n drie jaar geleden de X-Box zijn intrede deed, was dat niet meer voorgekomen. Maar nu blijkt dat ook onder tieners de LAN-party's plaats maken voor ouderwetse bordspelen, hebben wij het op verzoek van onze zoon ook weer opgepakt. He he, kan ma zelf ook eens weer mee doen.
Vanavond weer, met deze stapel maken we ons favoriete bord. Gisteren bijna gewonnen, vanavond de herkansing.
Tot het volgende berichtje en allemaal weer bedankt voor het langskomen!
Oh, wat leuk, dat verhaal met Troy's vader! En jaaaaa, je brengt me op een idee, de Kolonisten van Catan, leuk!! (Wat is in vredesnaam een 'LAN-party'?? Ik houd het allemaal niet meer bij...)
Geplaatst door: Stella Beumer | donderdag, 27 februari 2014 om 12:37 vm