Wat een lekker dagje vandaag, een dag om veel in de tuin te zijn en dan doen we dan ook. Afgelopen week de witte druifjes in de draadmanden vervangen door nieuwe bloeiers, dus de tafel staat er weer fleurig bij.
Het is moederdag, maar daar heb ik erg weinig mee. Dat is bijna 18 jaar geleden moeder werd, is en blijft mijn grootste moederdag cadeau ooit, ik hoef verder dan eigenlijk niets meer. Het wonder om dat mee te maken, achteraf een bijna nog groter wonder dan we op dat moment beseften, is genoeg. Dus geen cadeautjes maar een heerlijke dag in de tuin en daar samen koffie drinken, dat is mijn feestje! En een zoon die altijd weer een welgemeend: "Dank je wel, dat is lief!" zegt, als ik hem op een vrije dag dag koffie en een broodje op bed breng, dat zijn mijn dagelijkse moederdaggeschenkjes.
Maar dit was gisteren wel een welkom cadeautje, een Appelvink in de tuin. Voor het eerst dat ik die bij ons in de tuin zag.
Zulke mooie bijzondere vogels. Wil je ze nog beter bestuderen, bekijk dan even het blog van natuurkieker Coby hier over, klik hier!
En een gekke kat in de tuin, is ook een cadeautje, net als alles wat een glimlach op je gezicht brengt en die momenten zijn er wel elke dag te vinden.
Buck drinkt hier uit de gieter, terwijl er een grote teil met water naast staat, hoe moeilijk kun je doen.
Maar dan nu, de Christel Seyfart sjaal, hij is af!
Gisteren de klus geklaard, de hele rand vastgenaaid en pompons gemaakt.
Christel Sewyfart is niet echt heel gedetailleerd in haar beschrijving, maar ik vind het wel leuk zelf oplossingen te bedenken voor bijvoorbeeld de bevestiging van de pompons.
Ik heb de rand, anders dan beschreven, aan één stuk gemaakt, meer dan 1200 steken op een rondbreinaald van 1,5 meter. Ook iets om zelf het hoe en wat van te bedenken. Op de hoeken een gaatje ingebreid, een omslag en twee samenbreien, speciaal om de koordjes aan de pompons door te kunnen steken.
Zo hoefde er aan de punten zelf niets vastgezet te worden, en dat is goed gelukt.
Het was de bedoeling om geen herhalingen in het streeppatroon te hebben en ook dat is goed gegaan dankzij mijn kleurtjesschema.
Finishing touch, het label, bewijs dat het een origineel pakket was! Christel Seyfart Art Knit. Of het kunstbreien is, geen idee, maar het is wel mijn eigen kunststukje geworden.
Het was erg leuk om te doen. Betsy merkte al op dat ik hem snel gebreid had, nou dat valt mee hoor. Maar ik ben wel zo dat ik dit dan wel als enige project onder handen heb en dan bijna elke avond een uurtje aan het breien ga. Volgens mij ben ik op 18 februari begonnen, dus wel een project van maanden.
Tot slot een hele slechte foto, de weerspiegeling in de schuurdeur die duidelijk een sopje kan gebruiken.
Mijn jas voor de zomeravonden!
Graag tot een volgend berichtje en aan allen die ook morgen met de examens beginnen, net als onze zoon, heel veel succes gewenst!!
Reacties