Tijd voor een blogje met wat privé beslommeringen, want die houden ons de laatste tijd nogal bezig. Ik had al verteld dat er iets leuks op ons pad gekomen was, wat veel van onze tijd vroeg. En daardoor was er even minder tijd voor ontwerpen en social media. Tijd om te vertellen wat er allemaal speelt nu het allemaal in kannen en kruiken is.
We gaan verhuizen!
Dit prachtige plekje in het groen gaan we in september verlaten, we hebben een nieuw huis gekocht.
We waren van plan om over een jaar of vijf naar Zwolle te verhuizen. Dat vinden we een prachtige stad en het leek ons leuk nog eens ergens anders te gaan wonen. Te wonen in een stad waar wat meer te doen is. Maar toen kwam Corona, mijn man ging thuiswerken en dat beviel zo goed en het thuiswerken is bovendien een blijvertje, dat we dachten: waarom niet eerder naar Zwolle nu reistijd geen punt meer is en ik kan immers overal mijn werk doen. Onze zoon had daar ook een huis gekocht en dat trok toch ook wel, om bij hem in de buurt te gaan wonen.
Maar ja, de huizenmarkt is natuurlijk knettergek op dit moment, dus we zagen het nog niet zo snel gebeuren. Maar toch maar een zoekopdracht bij een makelaar neergelegd, zodat we in elk geval snel op de hoogte zouden zijn van nieuwe huizen in de verkoop, met in het achterhoofd dat het leuk zou zijn binnen twee tot drie jaar iets te vinden. Nog geen idee wat we zouden willen, maar de voorwaarde was wel: loopafstand van binnenstad en station, zodat we het fijn zonder auto kunnen blijven doen en met een kleinere tuin.
En toen kwam er al heel snel een woning voorbij die daar aan voldeed, en verder de ruimte gaf die we nodig hebben voor een werkkamer thuis voor mijn man en ruimte voor mijn atelier en nog een prachtig nieuw huis ook.
Dat was net voor Pinksteren, dus dat werd geen Pinksteren, maar piekeren, want dan moet je een bod uitbrengen samen met andere belangstellenden. En waar je hoort dat sommige kopers veel huizen op dit manier aan zich voorbij zien gaan, waren wij ongelooflijke bofkonten, wat het eerste bod wat we deden werd geaccepteerd. En dan begint de rollercoaster!
Want met een huis kopen houdt het niet op, onze huis waar we nu wonen moest in de verkoop. ( Daar zijn alle foto's van die je hier ziet.)
En als je ergens bijna 22 jaar gewoond hebt, is het verkoop-klaar maken een hele klus. Man man man, wat verzameld een mens een boel, vooral als je veel ruimte hebt.
Opruimen, weggooien, nog meer opruimen en nog meer weggooien en weggeven. Naar de kringloop, naar de vuilstort en ondertussen gaat het werk ook gewoon door.
Maar toen het spic en span was kon het op de foto, ook mijn atelier.
En het dan even spic en span zien te houden tot de kijkdagen zijn.
Voordeel van deze malle tijd wat huizen betreft, binnen 12 dagen was ons huis verkocht.
En toen begon de leuke tijd maar was de drukte nog niet achter de rug. Vorige week hier vier verhuisbedrijven over de vloer gehad, om offertes te laten maken, en zo zijn er nog vele praktische regeldingen. Maar ook leuke dingen: nieuwe meubels uitkiezen, plannen maken voor de inrichting, dat is genieten. En wat die inrichting betreft:
Ik wil mijn atelier in het nieuwe huis, wat een veel moderner huis is, ook een frisse start geven en dus had ik het plan opgevat om alle stellingen wit te verven. Snel bedacht, iets minder snel uitgevoerd, alle planken moeten vier maal door je handen, twee kanten grondverf, twee kanten lak verf. Maar het resultaat is er naar, heel blij mee.
En dit is nu de chaos in mijn atelier. De twee lage stellingen zijn geverfd en weer in elkaar gezet, de grootste stellingen blijven even gedemonteerd, dus het is even woekeren met de ruimte. De ongeverfde blijven achter, want ik lever wel iets ruimte in.
Alles ligt op een andere plek, dus soms is het even zoeken, maar het is nog werkbaar en in deze zomertijd is het ook niet zo druk.
Ondertussen moesten we helaas ook nog afscheid nemen van onze allerliefst kater Buck.
Na bijna achttien jaar was het op, wat hebben we een fijne tijd met hem gehad, maar verdrietig is het, zo'n afscheid. Acht jaar mochten we hem hier hebben, we hebben hem op een leeftijd van bijna 10 uit het asiel gehaald.
Maar omdat we iet zonder cyperse kater kunnen, moest er wel weer een nieuwe komen. En dus naar het asiel hier in Beilen, waar Tijgertje op ons zat te wachten.
Ook weer een senior, maar zo leuk en lief, die verdient weer een mooi plekje.
Voor de katten, we hebben ook ons zwarte katje Figaro nog, zal de verhuizing wel wat stress geven, maar dat moet dan maar even.
Dus, 31 augustus krijgen we de sleutel van ons nieuwe huis en begin september gaan we verhuizen. Heel veel zin in.
Nu veel regeldingen gedaan zijn, heb ik weer wat rust om te ontwerpen.
Het eerste nieuwe Herfstontwerp is al bijna klaar, dat hoop ik vandaag af te maken. De tweede zit al in mijn hoofd en moet er ook snel uit. Maar je moet nog wel even geduld hebben, ze komen pas na onze verhuizing uit.
De zomertijd is voor nieuwe ontwerpen uitbrengen toch nooit de beste tijd, dus wat dat betreft niet erg, maar ik plan het voor me zelf ook even zo, om een beetje overzicht te houden. Alles moet klaar liggen voor de verhuizing; patroonbladen gemaakt en gedrukt en materialen op voorraad, dan kan zodra de boel in Zwolle uitgepakt is, het nieuws de wereld in. En ik kan al verklappen dat er dan meteen een hele leuke actie komt!
Dus veel zitten luieren in de tuin zit er nog niet in de komende weken, maar de vooruitzichten zijn heerlijk.
Uiteraard zal ik in september foto's van onze nieuwe huis en vooral van mijn nieuwe atelier laten zien, zodra dat een beetje ingericht is. Maar voor nu weet je dus waarom het van mijn kant af en toe wat stiller is, waarom antwoord op een vraag wel eens iets langer duurt en waarom ik zo enorm aan het opruimen ben.
Dat was het, wat er op de achtergrond allemaal speelde.
Dank je wel voor het lezen en graag tot het volgende berichtje.
