Kijk, zo kennen we onze Eisenhower het best. Een bijzonder eco-poes, die erg zuinig met zijn energie omgaat. Er is altijd wel een lekker plekje in de zon te vinden voor een heerlijk tukkie.
En als je er dan maar schattig en pluizig bij gaat liggen, komt er altijd wel iemand je buik aaien. Dan spin je zacht en zijn de baasjes weer dik tevreden.
Maar gisteren even niet. We hebben poes eens even weer streng toegesproken. Want wat was het geval?
Tijdens de koffie schoot Poes plotseling onder het aanrecht. Dat kan bij ons, het aanrecht staat op poten. Enthousiast zwiepte hij met zijn staart, daar zat iets! Wij op de knieeën erbij en ja hoor, daar zat een klein muisje. Goed zo Poes!!
Maar toen, wou Poes naar buiten, gewoon....wegwezen en ons met de muis achterlaten!
Niks meer deze wakkere blik, slapen, luieren, dat wou hij! We hebben nog even dwangarbeid geprobeerd, maar iedereen die een poes heeft zal het weten: dat werkt niet!
Dus Morris en Miny staan nu wat vreemd te kijken, er staat een echte muizenval in de keuken. Muisjes zijn leuk hoor, van vilt, van wol of stof en ook de muisjes buiten, allemaal prima. Maar in de keuken dat gaat ons wat te ver.
Het was wel een klein beetje onze eigenschuld, want onder het aanrecht bleek nog een zak met chocolade letters te staan. Die ligt inmiddels in de Kliko en dat brengt me meteen op het volgende onderwerp.
Op dit blog Ontdekking van Groningen kwam ik deze bijzonder sympathieke actie tegen:
Klean, neem er eens een kijkje.
Ik erger me niet aan Zwerfvuil, ik ruim het op!
Dat is de strekking van Klean. Dus in plaats van me mateloos te ergeren aan flesjes, blikjes en andere troep die ik tijdens mijn wandelingen zie, raap ik het op en gooi het thuis weg. Kleine moeite en als iedereen dat elke dag even doet, een groot effect. Elke dag 1 stuk zwerfvuil oprapen en in de prullebal gooien, een wereld van verschil.
Dit is mijn "buit" van vandaag.
Opgeraapt tijdens de laatste 100 meter van de wandeling. Dus thuis in de Kliko, handen wassen en over tot de orde van de dag. Hoe simpel kan het zijn. En tuurlijk, ik zal het ook niet altijd doen. Maar zo zeer regelmatig even een handvol, dat helpt al. Wie doet er mee?
Dit zegt de initiatiefnemer er over:
Mocht je denken: “Dat ene zakje of flesje oprapen zet geen zoden aan de dijk”… Datzelfde dacht diegene die het flesje achterliet ook: “Ach, één flesje meer of minder maakt geen verschil”. Maar die gedachte heeft er wel toe geleid dat er nu ca 100 miljard kilo aan plastic in de oceaan drijft!
Als dat geen bewijs is dat een kleine actie hele grote gevolgen kan hebben! Dus waar wacht je op? Ren naar buiten en pak dat zakje of flesje ;)
Opgeruimde groet,
Peter.
Een bijzonder sympathieke actie, die navolging verdiend.
Tot slot nog even wat tuinplaatjes. Het weer wordt beter en we genieten weer meer van de tuin.
Weer prachtige foto's van de tuin van mijn ouders.
Tot het volgende berichtje.